Jak piszemy: współczuję czy wspułczuję? Poprawna forma to "współczuję".
Czasownik "współczuję" to odmieniony w 1. osobie liczby pojedynczej w trybie oznajmującym bezokolicznik "współczuć" (czyli czuć przykrość z powodu czegoś, co spotkało drugą osobę). Wyra ten zapisujemy z użyciem "ó" i "u". Warunkuje to pochodzenie. "Współczuć" to połączenie dwóch słów: "wspólnie" i "czuć". Wspólnie pochodzi bowiem od prasłowiańskiego *vъz polъ (z połową).
Przykłady użycia:
Współczuję mu straty.
Szczerze współczuję Ci śmierci mamy.
Czytałeś może książkę "Współczuję ci, Polsko"?
Współczuję wszystkim bezdomnym.
Komentarze